Η ΑΝΟ(Η)ΣΙΑ ΤΗΣ ΑΓΕΛΗΣ...

 

Θυμάμαι στα τέλη Φεβρουαρίου, όταν είχαμε τα πρώτα δύο κρούσματα κορωνοϊού στη Θεσσαλονίκη, να αδειάζουν τα ράφια των σούπερ-μάρκετ ανά τη χώρα. Και βλέπω σήμερα με 865 κρούσματα μια εντελώς διαφορετική αντιμετώπιση. Οι συγκεντρώσεις, τα κορωνό – πάρτυ, η ανεμελιά και η μη τήρηση των μέτρων οδήγησαν σε αυτή την επιβαρυμένη εικόνα της πανδημίας στη χώρα. Με τις προβλέψεις των μαθηματικών μοντέλων να είναι ακόμα πιο δυσοίωνες με αριθμό κρουσμάτων τεράστιο για τα ελληνικά δεδομένα και το σύστημα υγείας κάτι πρέπει να αλλάξει άμεσα.

Στο μεσοδιάστημα μεσολάβησε ένα καλοκαίρι, όπου η Ελλάδα αποτέλεσε παράδειγμα προς μίμηση για όλο το κόσμο. Τα άμεσα αντανακλαστικά του κρατικού μηχανισμού στη λήψη μέτρων τον Μάρτιο έκαναν την χώρα μας να μοιάζει “άτρωτη” απέναντι στον αόρατο εχθρό. Ωστόσο, αυτό φαίνεται ότι δεν ισχύει, αφού η δυναμική του ιού είναι πολύ μεγαλύτερη. Η ανοησία κάποιων να παραβλέψουν την ύπαρξη του ανάμεσα μας, είχε οδυνηρά αποτελέσματα. Πιο χαρακτηριστικό παράδειγμα η Θεσσαλονίκη που από έξι κρούσματα την Δευτέρα 12 Οκτωβρίου έφτασε τα εκατό τριάντα ένα χθες 21 Οκτωβρίου.

Και όλα αυτά ενώ την ίδια στιγμή ένας συνάνθρωπος μας έδινε τέλος στη ζωή του, επειδή δεν κατάφερε να κρατήσει μακριά από τον οίκο ευγηρίας που διατηρούσε τον κορωνοϊό. Ένα παράδειγμα ευλαβικής τήρησης μέτρων που δεν άντεξε ηθικά και πνευματικά το κόστος της υπερμετάδοσης του ιού εντός του επαγγελματικού και επιχειρηματικού του χώρου. Μπροστά σε αυτό το πρωτοφανές ακόμα και για τα ευρωπαϊκά δεδομένα περιστατικό αντιλαμβανόμαστε πόσο μεγάλη ηλιθιότητα είναι ακόμα και σήμερα να υπάρχουν αρνητές της μάσκας.

Στο πολιτικό σκέλος της έξαρσης, η αντιπολίτευση έχει μία to the point κριτική στη κυβέρνηση όσον αφορά τον Σωτήρη Τσιόδρα. Ναι ο άνθρωπος που σήκωσε στις πλάτες του το πρώτο κύμα της πανδημίας είναι αδιανόητο να απουσιάζει από αυτό το δεύτερο φάσμα. Και αν η τηλεοπτική, γιατί η επιστημονική συμβολή του παραμένει στη πρώτη θέση μάχης, δεν ήταν απαραίτητη στα εβδομήντα ή στα εκατό κρούσματα εξαιτίας του περιθώριου που είχαμε αποκτήσει και κατακτήσει με τους κόπους της περιόδου του lockdown, στα χίλια παρά κάτι κρούσματα κρίνεται απολύτως αναγκαία. Βέβαια, ο αντίλογος στη περίπτωση αυτή είναι ότι επιστήμονες σαν τον Τσιόδρα δεν πρέπει να αναλώνονται μπροστά από τους τηλεοπτικούς φακούς ή να δακρύζει όταν αναφέρεται στους ηλικιωμένους προκειμένου να μας πείσει ότι ο ιός είναι επικίνδυνος.

Συνεπώς, η κυβέρνηση έχασε τη μπάλα, όχι επειδή άνοιξε τον τουρισμό ή της απουσίας Τσιόδρα, αλλά λόγω της ανοησίας μιας ευρύτερης ομάδας του πληθυσμού να μην τηρεί τα υφιστάμενα μέτρα. Η Ιρλανδία χθες ανακοίνωσε απαγόρευση μετακινήσεων άνω των 5 χλμ. Η Γαλλία απαγόρευση κυκλοφορίας από τις 21:00 – 06:00. Τελικά, το SMS του Μαρτίου ίσως να μην ήταν το χειρότερο μέτρο...